Mont Ventoux - zuidkant
295-1909 m | hv 1610 m | lengte 21.5 km | 7.5%
Dé beklimming van de Mont Ventoux is die vanuit Bedoin, een pittoresk dorp te midden van wijngaarden. Het ligt op ongeveer 300 m hoogte aan de zuidwestkant van de Mont Ventoux. De D 974 van Bedoin naar de top is in 1882 aangelegd. Hij werd geopend toen de bouw startte van het eerste gebouw op de Mont Ventoux, een meteorologisch waarnemingsstation.
Als startpunt van de beklimming wordt meestal het fonteintje in het dorp gekozen, of de iets verderop gelegen (voorheen marmeren) streep op de weg, tegenover cycling koffiebar - bistro & B&B Le Flandrien.
De totale klim naar boven is 21 kilometer lang en telt ongeveer honderd bochten.
De gemiddelde klimtijd bedraagt ongeveer 2 uur en 25 minuten. Snelste tijd ooit: Iban Mayo 55"51'.
Volgens de Club des Cinglés du Mont Ventoux is dit de moeilijkste klim van de drie.
Warming-up is mogelijk vanuit Carpentras, Mazan of Malaucène via de Col de la Madeleine.
Bedoin
Nieuwe startstreep
Mont Ventoux Bedoin
Awesome video van The Col Collective
YOUTUBE PLAATST COOKIES. JE KAN ZE UITSCHAKELEN IN JE BROWSER.
Profiel en route
Mont Ventoux - zuidkant
295-1909 m | hv 1610 m | lengte 21.5 km | 7.5%
Profiel en route van de klim vanuit Bedoin.
© cyclingcols.com | Club des Cinglés du Mont Ventoux
Vanuit Bedoin komt het stijgingspercentage de eerste vijf kilometer niet boven de 5.5%, maar de volgende acht kilometer ligt dat gemiddelde op zo'n 9,5 - 10%. Nergens een mogelijkheid om te herstellen, het blijft klimmen. En vlak voor de top nog even 11%!
Bekijk een interactieve kaart van de route van De klim vanuit Bedoin op RouteYou
Klim van Bedoin tot Chalet Reynard, vanuit de auto gezien
YOUTUBE PLAATST COOKIES. JE KAN ZE UITSCHAKELEN IN JE BROWSER.
Klim van Chalet Reynard tot de top, vanuit de auto gezien
YOUTUBE PLAATST COOKIES. JE KAN ZE UITSCHAKELEN IN JE BROWSER.
Afdaling van de top naar Chalet Reynard, vanuit de auto gezien
YOUTUBE PLAATST COOKIES. JE KAN ZE UITSCHAKELEN IN JE BROWSER.
Vals plat
De eerste 5 km zijn vals plat door boerenland langs de voet van de berg: het Plateau de Vaucluse. Je passeert de gehuchten Sainte-Colombe en Les Bruns met zijn blauw geverfde boomstam. De bewoners moeten hier af en toe wel doodsangsten uitstaan gezien de zeer hoge snelheden waarmee renners vaak richting Bedoin suizen.
Je kunt hier nog lekker warm draaien voordat je aan het échte werk begint. Of nog wat eten en drinken, want dat gaat nu nog makkelijker dan straks.
Bij het verlaten van het dorp, is er niet veel spectaculair landschap, maar veel boomgaarden en een paar wijnstokken. De helling is licht naar het gehucht van Sainte Colombe, en waarom niet, voordat u daar aankomt, een kleine omweg maken naar het gehucht van Les Baux en de weg terug nemen naar Les Bruns en de beroemde bocht van Saint Estève, bekend om twee redenen... De eerste is dat ten tijde van de grote beklimmingswedstrijden van auto's en motoren die Bédoin met de top verbonden, deze bocht een indrukwekkende helling had, als een snelheidsring... De tweede is dat na deze bocht de helling echt heel zwaar is en een ware lijdensweg aankondigt voor de fietsers of andere sporters, maar ook voor de motoren van de voertuigen. We zullen er nog een derde reden aan toevoegen, namelijk dat van hieruit de landbouw plaats maakt voor het bos.
- Gérard M., Ventoux-Provence
Het Bos
Na een haarscherpe bocht in het dorp St. Estève, km 5,5, begint de echte klim. Meteen buiten het dorp verdwijnt de weg in het bos met een stijgingspercentage dat varieert tussen de 9% en 11%. Tussen de bomen heeft de wind geen kans en het is hier in de zomer heet en benauwd. Een bidon is binnen een kilometer leeg. Het is 'een kleine groene hel met een zwarte streep asfalt', zoals we kunnen lezen in de Berggids voor fietsers van Bart Aardema.
Ruim een kilometer voorbij St. Estève passeer je een aantal S-bochten die bekend staan als Les Sept Virages (De Zeven Bochten). Pas op... de weg is hier smal en de bochten volgen kort op elkaar. Vooral de eerste bocht is verraderlijk; deze is heel scherp en daar gebeuren de meeste ongelukken. In de berm aan de overkant zie je de remsporen vaak nog staan...
Zonder echt een panoramisch uitzicht te hebben, wandelt u door dit bos tot u de eerste chalets bereikt die de aankomst aangeven op de plaats die "Chalet Reynard" heet.
Om u af te leiden tijdens deze lange klim, kunt u in de zomer aandachtig en voorzichtig kijken naar de lange colonne fietsers die deze mythische route met duizenden tegelijk beklimmen.
- Gérard M., Ventoux-Provence
Het Bos - nog steeds...
Zo'n 2,6 kilometer voorbij St. Estève passeer je de afslag naar de route forestière die om de berg heen naar de Route de Malaucène loopt en vandaar naar de top. Hier bergint de vierde route van de Galérien.
Even verderop staat in het bos het Pavillon de Roland, vroeger een kantonniershuis, nu een schuilgelegenheid met picknickplaats en informatiepanelen.
Weer anderhalve kilomter verder passeer je het voormalige Maison forestière Jamet, nu een schuilgelegenheid.
De klim door het bos is tien kilometer lang. Eenzaam ben je hier meestal niet, want vaak houden vliegen je gezelschap. Hier, in dit eindeloze bos, kan een mens ontzettend verlangen naar Chalet Reynard.
Chalet Reynard
Na km 14 wordt het bos wat dunner en de klim wat lichter. Chalet Reynard verschijnt (eindelijk) op km 15. De laatste 200 meter naar het Chalet gaat moeiteloos. Op het plein ervoor kan de vermoeide fietser even een rondje draaien en wat eten of de bidon bijvullen voordat hij 'het maanlandschap in gaat'. Boven het Chalet blinkert de kale top. Dat geeft nieuwe moed. De krachten keren terug in de vermoeide benen. Een paar tandjes hoger en hop naar de top, denkt de optimist. Even verderop zal echter blijken dat de krachten niet zijn teruggekeerd, maar dat het gewoon wat minder steil was. Drie bochten hoger vind je de Fontaine de la Grave, die soms helder, fris water geeft, maar zomers droog staat.
Het landschap verandert bij Chalet Reynard, het bos maakt plaats voor een lage begroeiing verloren in het midden van de rotsen. U kunt uw dorst lessen, eten in het chalet en een lekker zonnebad nemen voordat u het laatste stuk naar de top aflegt, een maanlandschap, een lust voor het oog en een ongelooflijk uitzicht over de vlakte tot aan de Rhône en verder. Vergeet niet te stoppen bij de stèle van Simpson, een Engelse renner die op de hellingen van de Mont Ventoux stierf tijdens de Tour de France van 1967.
- Gérard M., Ventoux-Provence
Het Maanlandschap
Wie zich bij Chalet Reynard forceert, mag blij zijn als hij de top haalt, want na dat vlakkere stukje door het maanlandschap wachten nog 4,5 km zware klim met een stijgingspercentage van gem. 8,5%. Als er wind staat is dit gedeelte zwaarder dan de kilometers in het bos. Hier klapte Tom Simpson in elkaar. Een monument voor hem staat rechts van de weg op km 20. Het lijkt wel een bedevaartsoord voor fietsers uit alle landen, getuige alle spullen die er worden achtergelaten. De tekst op de steen luidt:
A LA MEMOIRE DE TOM SIMPSON
MEDAILLE OLYMPIQUE CHAMPION DU MONDE
AMBASSADEUR SPORTIF BRITANNIQUE
DECEDE LE 13 JUILLET (TOUR DE FRANCE 1967)
SES AMIS CYCLISTES DE GRANDE BRETAGNE
Ongeveer 500 meter verder herinnert een veel kleiner monumentje aan de in 1983 daar omgekomen wielrenner Pierre Kraemer. Om vervolgens het manshoge monument Brugge-Mont Ventoux te passeren, vlakbij de Col des Tempêtes.
De Top
Nog één steile S-bocht en je bent er! Je hebt er twee uur over gedaan of anderhalf, of tweeënhalf, maar dat maakt niet uit. Je bent boven! Je wordt getrakteerd op bewonderende blikken van hen die per auto naar boven zijn gekomen en verwelkomd door collega-fietsers die weten wat je hebt doorgemaakt. Als je geluk hebt kun je genieten van het prachtige uitzicht op het Plateau de Vaucluse en misschien zie je wel de Mont Blanc schitteren. Maar het kan ook zijn dat je bijna niets ziet en dat je snel je windjack aan moet trekken om aan de afdaling te beginnen. Eén ding is zeker: het doel is bereikt!
Met GPS-apparatuur van o.a. Garmin, zoals de Forerunner, Edge, eTrex, GPSMAP60, is het mogelijk om je beklimming heel gedetailleerd vast te leggen. Jeroen Michiels deed dit onlangs toen hij de kale berg beklom vanuit Bedoin.
Behalve de gereden route op de kaart (waarop we ook kunnen inzoomen) zien we in de linkerkolom cijfermatige gegevens m.b.t. de tijd, afstand, snelheid, hoogte, hartslag, cadans en temperatuur. We zien dat de temperatuur op de top inderdaad 12 graden lager is dan beneden in Bedoin.
Onder de routekaart zien we deze gegevens in grafieken. Deze grafieken zijn op verschillende manieren te bekijken, namelijk afgezet tegen de tijd, reistijd of afstand.
Via de optie Tussentijden zien we dat Jeroen er 1:56 over heeft gedaan om de top te bereiken, zonder te stoppen (ok, 26 seconden om boven uit te hijgen alvorens de knop in te drukken of een heel snelle plaspauze?) en dat hij in 27:34 weer beneden was. Zijn gemiddelde snelheid omhoog was 11 km/u en in de afdaling 46.3 met een maximum van 69 km/u.
Het wordt nog leuker als je op Play klikt. Je ziet hem dan als het ware fietsen. Onderaan zie je de metertjes uitslaan die o.a. snelheid, cadans en hartslag aangeven. Opvallend detail: in de afdaling bereikt de hartslag soms waarden ver boven de 200, hetgeen zou kunnen wijzen op angst. Dalen blijft tenslotte een gevaarlijke bezigheid. Reactie Jeroen: "Die hoge hartslag is volgens mij te wijten aan een wapperend windjack. Ik heb dit ook al gemerkt bij eerdere, rustige afdalingen enkele maanden geleden."
Klik hier om deze workout te bekijken. Met dank aan Jeroen.
Strava: wie is de KOM?
Wie is de snelste beklimmer van de Mont Ventoux vanaf Bedoin volgens Strava?
Beklim virtueel de Ventoux
Je ziet eerst de route en dan de hele beklimming, gefilmd vanaf de fiets. Van Bedoin tot aan de top. Fiets lekker mee!