Vorige week zag ik ze alweer staan bij onze bloemiste, annex "Gossip Girl", in het dorp. De kerstbomen...!! Duur... maar ja... dan heb je hem ook legaal. En nadat ze mij weer op de hoogte had gebracht van alle dorpsroddels en ze mij het hemd van het lijf had gevraagd betreffende mijn wel en wee heb ik er maar een bij háár gekocht.
De meeste kerstbomen die je hier koopt zijn al kaal als je er mee thuiskomt, dus ik wilde een verse. En waar staan de verse? Juist... Op de Mont Ventoux. Vorig jaar zomer had ik er al eentje op het oog op de Ventoux. Hele mooie boom, lekker dik in de takken en vol in de naalden. Niet te groot.
Zou prima in mijn kofferbak en nog beter in mijn woonkamer passen.
"Jij wordt de mijne", dacht ik iedere keer als ik er langs kwam. Hij stond niet te dicht bij de openbare weg en ik kon er met de auto bij dus... zo gefikst.
En wie mist er nou een kerstboom hier op de Mont Ventoux?
6 December vorig jaar ging ik gewapend met een kleine tronconneuse (kettingzaag) rond het middaguur als een dief op pad.
Etenstijd is het beste moment, want dan zit hier iedereen aan tafel. Dus ik liep weinig risico om betrapt te worden. Ja… want er staat een hele flinke boete op... Je mag zelfs geen dennentak meenemen... en de boswachters hier zijn niet voor de poes.
Nou... daar stond hij dan... mijn kerstboom voor het jaar 2010! Auto achteruit op het keienpad geparkeerd zodat ik meteen weg kon scheuren als het gestolen object in mijn kofferbak was verdwenen. Ik deed het in mijn broek!! ik durf normaal gesproken nog geen zeepje uit een hotelkamer mee te nemen, laat staan een kerstboom van de Mont Ventoux...
"Oké... kom, zagen Leen! Niet lu...., maar poetsen!!" Op dat moment realiseerde ik me dat ik kerst begon met een misdaad!
Wat een kerstgedachte! Ohh zo spannend. Nou hebbes... kofferbak open... mmhh… hij paste niet. Ja wat nu... oké... op de achterbank dan maar.
Op dat moment realiseerde ik me dat ik kerst begon met een misdaad!
Pax moest maar even naast mij in de auto. Alles plakte van het hars en de dennennaalden prikten door mijn handschoenen en lange broek. Glunderend en met een golf adrenaline door mijn lijf reed ik de Mont Ventoux af richting Mormoiron. Het rook heerlijk naar kerstboom in de auto. "Ach, wie mist er nou een boompje?", dacht ik mijn kerstmisdaad voor mezelf goed pratende. De boom had ik even in de woonkamer tegen de kast gezet. "Vanavond ga ik hem versieren met kerstmuziek aan en een heerlijk glaasje rode wijn met een scheutje Sirop Chataigne. De winterkir! Probeer het maar eens... Heerlijk.
De boom stond er prachtig bij... Lampjes aan en alle familieherinneringen aan kerst in de boom.
Tevreden, een beetje tipsy en zelfingenomen ging ik naar bed. Ik zou deze kerst voor het eerst in mijn leven alleen zijn en dan mag je er toch voor jezelf iets speciaals van maken vond ik.
Midden in de nacht... Een klap en gerinkel. Geblaf en kattengejank. Ik zat rechtop in mijn bed... Nou moet u weten dat Pax, mijn hond, en Gizmo, mijn kat, elkaar niet kunnen verdragen en ik onder invloed van de winterkir(tjes) vergeten was Gizmo buiten te zetten. Boom lag languit in de woonkamer. Alle ballen in scherven. Gizmo boven op de kast. En Pax, mij met een stuk kerstslinger achter zijn oor, van onder te tafel aankijkend. Doodsbang dat ie op zijn lazer zou krijgen.
Daar stond ik dan… Helemaal beduusd voordat alles tot me doordrong... "Ja", dacht ik, "Gestolen goed gedijt ook niet." Mijn kleding en auto vol hars, een woonkamer vol gebroken kerstballen en een eenzame kerst... Volgend jaar kóóp ik een boom!!!
Ik wens u allemaal een hele gezellige kerst en een gezond en succesvol 2012.
En misschien tot ziens... hier aan de voet van de Mont Ventoux.
Aan de voet van de Mont Ventoux, aan de rand van het lieflijke provencaalse dorpje Mormoiron ontvangt Helena Jurriëns U in haar gastvrije chambre d'hôtes et maisons d'hôtes "Le Vent d'Etoile". Voor dekaleberg.nl schrijft zij een column over haar belevenissen.
