Als je hier zoals ik het gehele jaar woont samen en tussen de Provençalen, dan begint me toch iets te dagen. Ik voel al enkele jaren een soort haat-liefdeverhouding tussen de plaatselijke bewoners en de wielerliefhebbers van diverse nationaliteiten.
Soms als ik in mijn stamcafé "l'Observatoire" in Bedoin zit (wat overigens een brandschoon café/restaurant is en altijd geweest is en niet zoals in het boek "Ventoux" van Bert Wagendorp afgeschilderd wordt als een vieze kroeg met een smerig toilet... Schande, Bert! Neem een fictief café in Bedoin en noem niet de eigenaar bij naam en toenaam en bezoedel niet een etablissement waar mensen hard werken, om je eigen verhaal spannender te maken... En zó spannend is jouw boek nou ook weer niet...)
Sorry... ik liet me even gaan...
Dus... als ik soms in mijn stamcafé l'Observatoire aan het eind van de middag een wijntje drink, voel ik toch wat wrijving van de lokale bevolking tegenover de fanatiek fietsende medemens.
Ik wil niet alle fietsers over één kam scheren, maar ik wil toch wel wat begrip vragen voor het volgende: Ik weet dat de bevolking hier leeft van het fietstoerisme op en rondom de Mont Ventoux. Maar onze fietsende medemens moet ook weten dat hij/zij hier enkel te gast is en zich ook als gast dient te gedragen. Niet boos worden hoor! En u zult zeggen: "Dat doe ik niet en ik ben niet zó", maar toch. Ik wil u even wat uitleggen wat misschien aan u ontgaat. Ik wil u ook beslist niet de les lezen maar vraag even wat aandacht voor enkele puntjes.
...beginnen met emmers verf uw straat vol te kalken met: "Allez François!!!!! Allez Didier!!!! en gooien hun afval bij u in de tuin en vertrekken weer...
Het begint op het parkeerterrein midden in Bedoin vlak voor het voorgenoemde café/restaurant. Er komen grote en kleine groepen fietsers aan, parkeren daar hun auto, zetten daar hun fiets in elkaar vullen hun zakken met energierepen en geltubetjes en vertrekken richting Mont Ventoux. In de zomermaanden kunnen de Bedoinais van buiten het dorp en de wat minder goed ter been zijnde oudere generatie hun autootje niet meer kwijt voor een boodschapje bij de Carrefour of een pastisje in het café, omdat de hele parkeerplaats de gehele dag is ingenomen door fietsers. De burgemeester van Bedoin heeft hier de volgende oplossing voor bedacht... Een supergroot parkeerterrein net iets buiten de bebouwde kom. Daar mag je net zo lang parkeren zoals je wilt en je bent al lekker ingefietst als je de berg op wilt. Maak daar alstublieft gebruik van. Ik kwam er zojuist langs en er stond weer geen hond... (lees: auto!). Maar op de parking in het dorp was het druk met geparkeerde auto's van fietsers die hun fietsen in en uit elkaar aan het zetten waren er was geen plaats voor ouders die hun kinderen van en naar de crèche brachten laat staan voor de Bedoinais. Laat de opa's en oma'tjes hun dagelijkse boodschapjes doen en hun pastisje drinken en parkeer op het speciaal voor u aangelegde parkeerterrein.
Maar dan... De Quest gaat beginnen... De Mont Ventoux beklimmen. Met zakken vol energierepen, bidons, geltubetjes en ander krachtvoer de berg op.
Heel veel van die bidons, papiertjes van energierepen, bananenschillen, geltubetjes etc. eindigen in de berm. Zó jammer... De Mont Ventoux verandert in enkele weken in een gigantische vuilnisbelt. "Plaats afvalbakken", denkt u misschien. Maar de Mont Ventoux is een natuurgebied en geen fietsparcours. Op vuilnisbakken komt wild af. En al dat plastic doet een wildzwijnmaag ook geen goed. Neem alles wat u mee naar boven neemt ook weer mee naar beneden alstublieft en gooi het bij het eindpunt in de daarvoor bestemde vuilnisbakken... Bij de laatste Tour is 20 ton(!) afval verwijderd. En in het najaar moeten schoolkinderen en vrijwilligers geronseld worden om deze troep op te ruimen.
En dan gaan we onze fietsvrienden aanmoedigen... We nemen een paar emmers verf en kladderen de hele weg vol met aanmoedigingskreten die de desbetreffende fietsvriend misschien één seconde, of zelfs helemaal niet ziet. Maar waar wij (de plaatselijke bevolking) het gehele verdere jaar mee geconfronteerd worden.
Stelt u zich eens voor: Er komt een stel fanatieke Franse fietsvrienden bij u in de straat. Beginnen met emmers verf uw straat vol te kalken met: "Allez François!!!!! Allez Didier!!!! en gooien hun afval bij u in de tuin en vertrekken weer. Daar zit u ook niet op te wachten. Vanochtend was het ook weer "bal" bij Madame de Boulangère. Madame de Boulangère was in alle staten. Waarom? Er was een hele groep fietsers aangekomen en ze parkeerden op de plaatsen gereserveerd voor haar klanten en klanten van de Cave van Mormoiron. Er staat een levensgroot bord "Parking Privé". Wordt compleet genegeerd... De mannen stappen uit na een lange rit en plassen even gezellig samen in de berm van de parkeerplaats van Madame de Boulangère. Dit viel bij Madame de Boulangère helemaal verkeerd, en terrecht. Want dit gebeurt niet éénmalig... Nee dagelijks en meerdere keren per dag. Daar zou ik ook niet heureuse van worden. Nou zegt u natuurlijk en dat begrijp ik ook: "Ik ben niet zó", maar toch komt deze ellende ergens vandaan.
Pfffff... ik heb mijn hart gelucht... Ik moest het toch even kwijt. Desalniettemin wens ik u een fantastische fietsvakantie met heel veel succes in uw quest de Mont Ventoux te beklimmen, maar denk eraan wat mijn moeder vroeger altijd zei: Laat niet als dank voor een aangenaam verpozen, de Mont Ventoux de schillen en de dozen!!!
Aan de voet van de Mont Ventoux, aan de rand van het lieflijke provencaalse dorpje Mormoiron ontvangt Helena Jurriëns U in haar gastvrije chambre d'hôtes et maisons d'hôtes "Le Vent d'Etoile". Voor dekaleberg.nl schrijft zij een column over haar belevenissen.
