Olivier Wyseur is 25 jaar en volgens zijn vader Lieven en moeder Hilde echt het zonnetje in huis. Een zuurstofgebrek bij de geboorte zorgde ervoor dat hij met een motorische beperking leeft. Maar dat belet deze actieve jonge kerel niet om luidop te dromen én om waar te maken wat hij wil. Integendeel, in 2017 daagde hij zichzelf en z’n omgeving uit om de Mont-Ventoux op te rijden: Olivier op een speciaal ontwikkelde scooter, zijn entourage per fiets of al joggend. Benieuwd wat hij nog allemaal in z’n mars heeft…
Olivier is beperkt in z’n fijne motoriek: zijn handen gebruikt hij amper en ook praten verloopt moeilijk, al begrijpen zijn ouders en twee broers hem probleemloos. Zij staan daarom in voor de ‘hertaling’ van wat Olivier vertelt. Olivier zelf straalt van geluk, hij is in een warm nest gevallen en het vuur in z’n ogen liegt er niet om: deze jonge twintiger bruist van energie!
Lieven: “Olivier is onze oudste zoon. Wanneer je kind bij de geboorte een beperking blijkt te hebben, dan is dat als jong stel een enorme klap. Je hebt dan kort gezegd twee keuzes: ofwel blijf je draaien in een kolk van verdriet en pijn, ofwel herpak je je en kies je voor een leven met aangepaste zorgen maar ook met tonnen plezier. Hilde en ik gingen voor de laatste optie, maar natuurlijk zijn er ups en downs. Na Olivier kregen we nog twee zonen, Maxim en Matteo. Het zijn drie handen op één buik.”
Zinvol de dag door
Lieven: “We hebben er een serieuze zoektocht op zitten naar gepaste vormen van dagbesteding voor Olivier. Tot voor kort ging hij elke dag naar een zorginstelling gespecialiseerd in mensen met uiteenlopende beperkingen. De mensen daar doen erg hun best, maar omdat Olivier beperkt is in het gebruik van zijn handen is een zinvolle invulling van de dag geen evidentie. Behalve de post bezorgen, zat er niet veel meer op dan zich bezighouden op de tablet. Onlangs maakten we de overstap naar het dagcentrum Pamele in Kortrijk. Daar nemen ze Olivier mee de stad in, ze reiken hem bezigheden aan die meer aansluiten bij het leven van een jonge gast. Door de ligging in het centrum van de stad voelt Olivier ook meer aansluiting bij zijn leefwereld.”
Geen droom te gek
Olivier: “We gaan elk jaar op reis naar de Provence in Frankrijk. En elk jaar rijden we met de auto de Mont-Ventoux op. Ik vind het geweldig en frustrerend tegelijk omdat we zoveel wielrenners voorbijrijden en ik ook dolgraag eens zelf op de top zou geraken. Ieder jaar opnieuw zeg ik tegen mijn familie dat ik dat ooit eens wil doen. Ze lachen dat wat weg want erg haalbaar is dat natuurlijk niet. Tot er iemand kwam opdagen die dat idee zo gek nog niet vond…”
Lieven: “Dat klopt. Eigenlijk begon het verhaal een jaartje vroeger, toen een vriend van Olivier van jeugdbeweging de Zonnebloemblaadjes me uitdaagde om samen met wat vrienden een halve marathon te lopen en intussen Olivier voort te duwen in een speciale rolstoel. Zo gezegd, zo gedaan… De 22 kilometer door Brussel waren een ongelooflijke belevenis voor Olivier. Prachtig ook hoe mensen ons aanmoedigden en ontroerd raakten door onze inspanning om die droom te laten uitkomen.
Dat zou nooit gelukt zijn zonder de technische en financiële hulp van HMC, een Belgisch bedrijf gespecialiseerd in hoogtechnologische communicatie- en mobiliteitsoplossingen voor mensen met een beperking. Bart van HMC, onderdeel van de groep van Thuiszorgwinkel, koppelde een extra groot wiel aan de rolstoel en zorgde ervoor dat de handvatten één stang vormden en op de correcte hoogte stonden. Kortom, het was een plezier om Olivier zo voort te duwen.
Onze prestatie heeft wel wat persaandacht gekregen en van het één kwam het ander. Begin 2017 contacteerde het productiehuis ‘De Mensen’ van tv-zender Eén ons: ze waren bezig met de ontwikkeling van het programma ‘Vandaag over een jaar’ en vroegen Olivier of hij nog andere wilde plannen had. Natuurlijk dachten we toen meteen aan de Mont-Ventoux.”
YOUTUBE PLAATST COOKIES. JE KAN ZE UITSCHAKELEN IN JE BROWSER.
Hindernissen op weg naar de top
Lieven: “Er waren twee grote problemen in mijn ogen: de hardware van Olivier, namelijk zijn oude scooter waarmee zoiets zeker niet ging lukken, en mijn eigen conditie om die berg op te geraken (lacht). Maar we hebben voor allebei een oplossing gevonden. Ik heb me een goede fiets aangeschaft en gedurende zes maanden hard getraind, HMC zette opnieuw z’n technische en financiële schouders onder de scooter voor Olivier. We zijn die mensen zo dankbaar want alleen lukt dat nooit.”
Bart De Paepe van HMC: “We hebben een bepaalde knowhow dus waarom zouden we die niet voor zo’n fantastisch project inzetten? We genieten daar zelf ook van, het is een uitdaging. We gingen voor de scooter voor de Mont-Ventoux te rade bij de fabrikant, Life & Mobility, en bij de invoerder ervan Revimex. Zij hebben ervaring met scooters in Zwitserland, een bergachtig gebied.
Na heel wat aanpassingen en testrondes wachtte er op Olivier een exemplaar dat hij met één hand kon besturen en waarbij hij zijn voeten kon gebruiken om gas te geven en voor-en achteruit te rijden. Speciale batterijen en tandwielen maakten het technische aspect compleet. De dag zelf namen we twee reserve scootmobiels mee, plus nog eentje in onderdelen. We wilden zeker zijn dat Olivier z’n doel zou bereiken.”
Zelfstandig maar niet alleen
Olivier: “Op 12 augustus 2017, de dag waarop ik 25 jaar werd, was het zover. Mijn droom heeft enorm veel mensen op de been gebracht: buren haalden hun fiets van onder het stof en trainden mee, anderen trokken hun loopschoenen aan en jogden de Mont-Ventoux op… Onvoorstelbaar wat een dynamiek ik voelde!
Olivier Wyseur op zijn speciaal ontwikkelde scooter.
We zijn om 05:00 uur opgestaan en begonnen aan de klim van 1912 meter, langs de moeilijkste kant van de berg. Een kleine drie uur later bereikten we allemaal samen de top. Dat gevoel is niet te beschrijven, ik ga dat nooit vergeten (straalt). Het was een bijzondere rit die fysiek wel veel van me gevraagd heeft: ik heb verkrampte spieren gehad en op het einde trilde ik helemaal, maar met de hulp van mijn vertrouwde kinesist die ook mee was, is het toch gelukt. Er stond die dag een felle mistralwind die ons met 100 km/uur tegenwerkte. Maar zelfs die heeft ons niet tegengehouden.”
What’s next?
Olivier: “in mijn hoofd broed ik op veel plannen. Bovenaan het lijstje staat momenteel Route 66 gaan ontdekken in de Verenigde Staten en er dwars doorheen trekken. Maar dat betekent natuurlijk dat mijn scooter mee moet op het vliegtuig. Dat wordt alweer een hele klus. Volgens Bart van HMC is het technisch zeker mogelijk, dat doet mijn kriebels alleen maar toenemen natuurlijk. Artsen hadden tegen mijn ouders gezegd dat ik waarschijnlijk als een plantje zou leven… Dat valt redelijk goed mee hé als je zit wat ik allemaal doe (lacht)”
Eerder gepubliceerd in TIZ thuiszorgwinkel magazine, zomer 2018
