Het is nu zondag 21 juli 2013 en een week nadat de Tour de France de Mont Ventoux heeft aangedaan. Na alle drukte van vorige week is de rust nu weergekeerd. Er is hard gewerkt om de berg weer toonbaar te maken want 500.000 mensen laten toch een hoop troep achter. Vandaag ga ik mijn laatste beproeving op de Mont Ventoux doen, namelijk de Bicinglette. Na de Grandonneur heb ik slechts 9 dagen gehad om weer te herstellen en ik hoop dat het genoeg is voor deze dag.
1e Beklimming: Bédoin – Top Mont Ventoux
00.0 – 02.04 u.
Het is middernacht als ik aan de Bicinglette begin. Gedurende de dag heb ik niet echt veel kunnen rusten maar mijn lichaam voelt prima en vol goede moed vertrek ik. Het eerste gedeelte tot St. Estève gaat voorspoedig en daarna het steile stuk naar Chalet Reynard ook. Tijdens deze eerste klim heb ik iets meegemaakt wat nog niet eerder gebeurd is. Mijn ouders in de volgauto hebben dan al enige tijd gezien dat achter ons twee lichtjes naast elkaar met ongeveer de zelfde snelheid door het bos rijden. Ze komen langzamerhand dichterbij en het blijken twee fietsers te zijn, ze rijden ongeveer 0,5 km/u sneller dan ik. Toen ze mij voorbij kwamen hebben we even wat met elkaar gepraat en het blijkt dat ze net als ik aan de Bicinglette bezig zijn. De een komt uit Londen en de ander van Tenerife. Omdat ik altijd mijn eigen tempo rijd ben ik niet met hen meegereden. Bij de Col des Tempêtes stoppen de twee, omdat ze wat voorraad (eten en drinken) hebben neergelegd achter het muurtje; zodoende kom ik vóór hen op de top van de Mont Ventoux. Ik voel nu pas dat het toch wel behoorlijk koud is geworden en na snel wat foto's, lampjes in orde maken, thermojack aantrekken, achter de auto in het pikkedonker afdalen naar Malaucène.
2e Beklimming: Malaucène – Top Mont Ventoux
02.38 – 05.17 u.
Na wat gegeten en de bidons weer gevuld te hebben een stempel gehaald bij bakker Debanne en weer op weg naar de top. Bij het begin van de klim kom ik mijn twee mede-Bicinglé's in spé weer tegen en na een groet wederzijds begin ik aan de tweede rit naar de top. Het begin gaat voorspoedig, maar de 4 kilometer voor Mont Serrein, met stukken van 12 %, vind ik zoals altijd superzwaar. De temperatuur zakt en wat ik nog nooit heb meegemaakt... ik krijg het koud en dat kost extra energie. Na Chalet Liotard gaat het redelijk maar niet super en ik kom wat later als ik gehoopt had aan op de top waar het nu echt heel fris is. Droge kleding aangetrokken, eten, drinken, foto's maken en weer afdalen naar Malaucène.
3e Beklimming: Malaucène – Top Mont Ventoux
06.07 – 09.27 u.
Tijdens de afdaling is het nog donker in het bos, maar als je het dal in kijkt zie je in de verte dat de dag aan gaat breken. In Malaucène de bakker nog maar een keer bezocht; die keek hier toch wel van op en vroeg wat iemand bezielt om midden in de nacht een berg op en af te fietsen. Na in zo goed mogelijk Frans verteld te hebben dat je inderdaad wel een beetje prettig gestoord moet zijn om dit te doen, toch weer op de racefiets gestapt voor de volgende beklimming.
Ik heb in deze rit aan den lijve ondervonden dat je niet met de Mont Ventoux kunt spotten. De temperatuur in de maand juli is normaal 's nachts aangenaam; deze nacht en ochtend is het echter best koud en dit zorgt ervoor dat ik op een bepaald moment zo begin te rillen dat ik moet stoppen. In de auto geprobeerd om wat op te warmen, daarna buiten in de zon gezeten en deze warmte deed me vrij snel herstellen. De zon heeft me goed gedaan, want de rest van de beklimming gaat eigenlijk goed. Maar deze kant van de berg is niet mijn favoriete en ik ben blij als ik voor de derde keer op de top kom. Stempel halen bij het winkeltje, foto's maken, helm op, thermojack aan en afdalen naar Bédoin.
4e Beklimming: Bédoin – Top Mont Ventoux
10.10 – 13.03 u.
We beginnen nu aan het tweede gedeelte van de beproeving. De eerste drie klimmen hebben al laten zien dat er weer niet te spotten valt met de Géant du Provence en de rest van de dag zal het dus niet anders zijn.
Deze beklimming word ik begeleid door Gerke en Carine, die we op de camping ontmoet hebben en die ook fervente fietsers zijn. Ik ben wel blij dat ik nu wat gezelschap heb, want zo schiet de tijd op en de kilometers ook; het lijkt een beetje minder zwaar. Dat is natuurlijk maar schijn, want de afstand wordt wel voelbaar naarmate we de top naderen. Ik ben dan ook blij als we bij de Col des Tempêtes aankomen en verder rijden naar de top. Weer een klim achter de rug.
Foto's maken, een beetje eten en drinken, dan afdalen naar Sault, waar mijn broer Peter op me wacht voor de volgende beklimming.
5e Beklimming: Sault-Top Mont Ventoux
14.00 – 17.36 u.
Deze klim wordt voor mij een hel, want na de kou (5 gr. C) deze morgen is het nu snikheet (45 gr. C) in de zon. Ik heb veel moeite met deze twee uitersten in temperatuur binnen 10 uur. De Mont Ventoux lijkt mij te willen testen en niet zomaar toe te staan dat er een nieuwe heerser aankomt. Dat is ook niet mijn bedoeling want ik zal de "Berg der Bergen" altijd met respect beklimmen.
De hitte zorgt ervoor dat ik halverwege de klim een rustpauze moet inlassen om een beetje af te koelen in de schaduw. Na een halfuurtje rust en na wat bouillon en chips gegeten te hebben, voor het nodige zout, kan ik ook weer drinken. De klim wordt voortgezet en met enige moeite gaat het nu toch weer wat beter. Voorbij Chalet Reynard gaat het met begeleiding van Peter en Gerke gestaag naar de top.
Foto's maken, bidons en eten bijvullen en weer afdalen naar Sault.
Tijdens de afdaling bij Chalet Reynard afscheid genomen van Gerke na hem hartelijk bedankt te hebben voor de ondersteuning tijdens twee klimmen.
6e Beklimming: Sault – Top Mont Ventoux
19.00 – 21.25 u.
Met Peter verder afgedaald naar Sault. Na bij het Office de Tourisme van Sault mijn laatste stempel gehaald te hebben even tijd genomen om wat te rusten.
Deze rustperiode heeft mij goed gedaan, want deze zesde klim gaat wel weer een stuk beter, wetende dat dit de laatste is. De hitte van vanmiddag heeft plaats gemaakt voor een aangename temperatuur aan het begin van de avond en Peter en ik rijden nu ontspannen naar boven. Tijd is nu niet belangrijk meer, ik ga het halen. Onderweg naar de top zien we nog een grote kudde schapen, die net voor ons de weg is overgestoken en ons niet ophoudt, zodat we door kunnen naar Chalet Reynard, waar ik samen met mijn broer aan de laatste zes kilometer van de klim kan beginnen. Bij de Col des Tempêtes aangekomen moet ik even stoppen voor een foto, want hier staat op de weg geschreven dat het nu eindelijk gelukt is om HEERSER van de Mont Ventoux te worden.
Op de top aangekomen valt de vermoeidheid van me af, omdat een gevoel van euforie de overhand neemt. Het is gelukt. Alle meervoudige beklimmingen zijn binnen. Ik ben de 5e HEERSER van de Mont Ventoux.
Op de top de laatste foto's gemaakt en nu kan ik samen met mijn broer rustig afdalen naar Bédoin, waar ik om 22.00 uur aankom en waar ik ontvangen word met een glas welverdiende champagne.
Ik ben ervan overtuigd dat het onmogelijk is om een "Ėpreuve" als deze in je
eentje te volbrengen en daarom wil ik hier de mensen bedanken die het voor mij
mogelijk hebben gemaakt om "Heerser Van De Kale Berg" te worden:
- Mijn vader als chauffeur, masseur, verzorger
- Mijn moeder voor het koken van de vele kilo's pasta en de begeleiding onderweg
- Mijn broer Peter voor alle lastige klimmen als begeleider
- Mijn schoonzus Marcella voor de algehele verzorging en begeleiding
Met hartelijke sportgroeten,
Hans Willemse.
- Cinglé: 17-7-2007 nummer: 1978
- Cannibale: 16-7-2009 nummer: 6
- Diable: 6-7-2011 nummer: 10
- Forestier: 15-7-2011 nummer: 17
- Galérien: 20-7-2012 nummer: 407
- Grandonneur: 12-7-2013 nummer: 7
- Bicinglette: 21-7-2013 nummer: 70
HEERSER VAN DE KALE BERG
