Soms geeft het Univers je een signaal om te wachten. Om het rustig aan te doen. Om geduld te hebben. Zoals nu. Ik ben vorige week gevallen met mijn fiets, stond te wachten op Bas en Jip, toen ze eraan kwamen draaide ik een rondje om mijn as met mijn blauwe paard om weer met hen mee op te fietsen, er lagen steentjes op de weg, glij, pats, boem, linkervoet vast in toe-clip en daar lig je met linkerbeen in een wokkel. Lulliger kan je bijna niet vallen, ja misschien van de keukentrap.
Trok wit weg, misselijk, daarna toch moedig naar huis gefietst en thuis is bed. Nu, een week later, lopend op gele krukken, blijkt dat er toch mogelijk een dijbeenspier flink verrekt is. Au!
Het dwingt mij te zitten, te rusten, mij te laten verzorgen. En te wachten en te mijmeren. Wachten deed ik al, want vóór 10 oktober komt het IDFA, Documentaire Festival in Amsterdam met het verlossende woord: of ze onze film willen hebben... Je zou denken dat ik zo langzamerhand vertrouwen heb in de Mont Ventoux en haar Magie, hoe zij op mysterieuze wijze precies de juiste mensen op mijn pad heeft gebracht, maar de zaadjes van de twijfel zitten nog in mij. Positief denken! Visualiseer: een première op de IDFA en veel mensen die ontroerd zijn door de film. Dus ik mediteer me suf. Vraagt en het wordt gegeven. Het kan. En ergens weet ik dat mensen ontroering zullen voelen bij mijn film. Want ik denk dat we ook een ander stukje Mont Ventoux laten zien dan alleen een berg waar je hard tegenop kan fietsen. Laat dat maar aan de anderen over.
Mijn film gaat meer over schoonheid en vergankelijkheid, liefde en de dood, alle thema's waar je als mens in je leven mee te maken krijgt. De beelden van mijn cameramannen liegen er dan ook niet om. Ze nemen je bijna mee naar een andere wereld, natuur in al haar glorie, avondzon, ochtendzon op de top, volle maan, mensen, en toch ook die Tour... Maar in film is er nóg een magisch component: Audio. Dat bestaat weer uit twee delen: geluiden en muziek.
Ton Snijders in studio TeclatsAl jaren terug sprak ik met vriend Ton Snijders, 'rechterhand' van Frank Boeijen, over mijn film. Ton en Frank laten samen Nederland al meer dan 20 jaar meegenieten van prachtige liedjes. En Ton is lievelingspianist van Liesbeth List en speelt mee als Youp van 't Hek of Stef Bos op het podium staan. Wat een lijst. Dié Ton wilde graag filmmuziek maken voor de film over de Mont Ventoux!
Wat een eer. Ton heeft zelf twee prachtige cd's gemaakt met zulke mooie filmische muziek dat de Franse Berg er blij van zou worden. Samen met Sebastiaan Koolhoven, met ook al zo'n cv als componist & arrangeur voor Mathilde Santing, Wende Snijders en Nynke Laverman, gingen ze aan de slag. Deze zomer voegden we hun klanken onder de film en dan gebeurt er iets bijzonders. De film komt tot leven! Winter wordt ingetogen, water gaat sprankelen in het voorjaar. Weemoed en verlangen komen op de juiste plek, en de dood van Tommie heeft opeens een mysterieuze klank gekregen.
Vandaag, maandag 24 september, is Sebastiaan naar Praag om een heel orkest de Mont Ventoux te laten bespelen. Wow.
Wat je ook kan doen of droomt dat je kan doen, begin ermee.
Daarna volgt de allerlaatste stap: audio nabewerking. Dat gaat een andere ervaren man doen; Jaap Wajer, sound designer van Condor Sound, diende zich aan. Hij mag als laatste alles mooi maken met geluiden, de hele film nalopen en er weer een stukje eigenheid aan toevoegen. Hij kwam op ons pad, via via, en zei meteen 'dat vind ik leuk en wil ik wel doen'. Het lijkt wel of alles zo gaat als je eenmaal een besluit hebt genomen. Het doet me denken aan een Engelse quote over 'commitment', deels toegeschreven aan Goethe. Hier mijn Nederlandse vertaling.
"Totdat men zich aan iets verbonden heeft , is er twijfel, de kans om zich terug te trekken, altijd ineffectiviteit. Met betrekking tot alle daden van initiatief (en schepping) is er slechts één elementaire waarheid, die, als je
hier onwetend van bent, vele geweldige ideeën en mooie plannen om zeep helpt.
Dat het moment dat je definitief een commitment maakt, dan beweegt de Voorzienigheid. Allerlei dingen gebeuren om je te helpen, dingen die anders nooit zouden zijn gebeurd. Een hele stroom gebeurtenissen komt voort uit
de beslissing. Ten gunste van jou gebeuren er allerlei onvoorziene en materiële zaken, waarvan niemand ooit had kunnen dromen dat ze op jouw pad zouden komen."
Goethe zegt: 'Wat je ook kan doen of droomt dat je kan doen, begin ermee. Stoutmoedigheid heeft talent, kracht en magie in zich.'
Wordt vervolgd
Ariane Greep schrijft en maakt films. In 1999 fietste ze vanuit Malaucène naar de top om daar te trouwen met Bas Steman, die vanuit Bedoin gekomen was. Voor dekaleberg.nl schrijft zij over de totstandkoming van haar film over de Mont Ventoux.
